دیاستما چیست ؟ علل و راه های درمان آن چی هستند ؟

دیاستما چیست ؟
علل آن چیست ؟
راه های درمان آن چیست ؟

علل بروز دیاستما در بین کودکان و بزرگسالان می تواند با یکدیگر بسیار متفاوت باشد. به طور معمول دیاستما در کودکان با ظهور و رشد دندانهای دائمی می تواند به طور کامل از بین برود . و از این نظر نگرانی زیادی را برای والدین ایجاد نمی کند . اما این مسئله در بزرگسالان کمی متفاوت است .

از مهمترین علل بروز فاصله دندانی یا دیاستما در کودکان، می توان به موارد زیر اشاره کرد :

عادت مکیدن شست در کودکان که باعث می شود دندان های جلویی به سمت جلو کشیده شود و همین مسئله گاها باعث بروز فاصله در بین دندان این کودکان شود.
فشار آوردن با زبان به پشت دندان های جلویی
فاصله زمانی طولانی بین افتادن دندان های شیری و رشد دندان های دائمی
در کودکان بزرگتر، دیاستما می تواند ناشی از رفلکس‌های نادرست بلع باشد .

از مهمترین علل بروز این مشکل در بزرگسالان، میتوان به موارد زیر اشاره نمود :

ناهمخوانی طول قوس فک با دندان ها؛ این حالت می تواند . در اثر شرایطی مثل افتادن دندان، کوچک بودن دندانها، بزرگ بودن اندازه ی فک و کشیدن دندان و به تبع آن رانده شدن دندانهای مجاور ، بروز کند.
فرنوم یا همان بافت ضخیم و گوشتی که در قسمت جلویی دهان وجود دارد . و بر روی لثه های طرف بالا و پایین مشاهده می شود ، میتواند یکی از دلایل بروز این پدیده باشد . در این حالت به علت وجود بافت پیوندی قرار گرفته در میان دو دندان جلویی از نزدیک شدن آنها به همدیگر جلوگیری می شود.
گاهی داشتن عادات غلط میتواند عامل بروز شکاف بین دندانها شود . برای مثال، وقتی یک فاصله کوچکی در دندان های جلو وجود دارد، فرد بر اثر عادت زبان خود را به دندان های جلو فشار می دهد که این امر می تواند فاصله موجود را زیادتر کند.
در برخی از موارد اما موارد جدی تری، ممکن است فاصله دندان ها را ایجاد کند. مواردی همچون بروز انواع تومور در دهان یا استخوانهای فک و یا انواع تومورها یا بیماری های لثه ای که موجب تحلیل رفتن وتضعیف استخوانهای فک شود؛ میتواند باعث بروز چنین مشکلی در فرد شود.

درمان دیاستما یا فاصله دندانی

دیاستما (Diastema) به شکاف یا فضای باز بین دندان‌ها گفته می شود . این فاصله ها می توانند در هر جای دهان شکل بگیرند . اما همانطور که پیشتر گفته شد؛ در اکثر اوقات بین دو دندان جلو و در فک فوقانی قابل مشاهده هستند. اندازه دیاستما؛ مسئله ای متغییر است و می تواند گاهی آنقدر کوچک باشد که در نگاه اول اصلا به چشم نیاید و یا گاهی آنقدر بزرگ که ظاهر فرد را به طور محسوسی تحت تاثیر خود قرار دهد.

معمولا دندانپزشکان برای درمان این مشکل روشهای متنوعی را پیش روی فرد بیمار قرار میدهند . که برخی از مهمترین آنها عبارتند از:

استفاده از بریس ارتودنسی که یک روش متداول و معمول برای درمان و اصلاح دیاستما است.
استفاده از لمینت دندانی
استفاده از باندینگ دندانی
استفاده از بریج، البته در صورتی که فاصله در اثر ازدست دادن دندان به وجود آمده باشد.
از بین بردن بافت اضافی در صورتی که بروز فاصله دندانی به علت رشد بیش از حد بافت لثه های فوقانی و جلویی رخ داده باشد.
استفاده از روش های از بین برنده پلاک و تارتار در فضای بین دندانی و لثه ها در صورتی که دندانپزشک متوجه وجود عفونت در لثه ها شود.
استفاده از عمل جراحی در صورت وجود دیاستما شدید.